Tropik bir avqust axşamı

Bir sükut qədər ağırsan..

Ruzigarların yellətdiyi mavi bantlı cingildəyən zəngəm mənsə adicə,

Haydı vur özünü çılğınlıqlarıma sadəcə..

Bəlkə küləklərin çalıb dınqırdatdığı Eol Arfasına dönərik sənlə..

Tropik bir avqust axşamı bir okean sahilində

yığışaraq baş-başa bütün köhnə dostlarla

bəlkə səni sənə anladaram yeni bir adla

səndə nəğmə gözlərin, məndə bir Arfa.

Köhnə aydan doğranmış parlayan ulduz parçalarına dönərik bərq-bərq,

Ya da axan bir ulduzun quyruğundan yapışaraq bərk-bərk,

dolanarıq sənli xəyalların ip-ipək yollarında başımız dönənədək.

Yerdə tozumuz, göydə izimiz qalmaz..

Bu qədər susucu,

Bu qədər küsücü olma mənə!

Adidən qeyri-adiyə hədsiz sevicilik qüsurum var mənim.

Anlamaq zor olmadığı qədər kimsəni,

Anlamağın zor olmaz istəsən məni.

Diyircəkli qələmimin ucu qədər gerçəkləşdirə bilirəm batıq qəmzəli uşaqsı gülüşünü hərdən,

Amma bir gün ya kağızım bitir, ya mürəkkəbim,

Bax elə həmin anlarda zəhləm gedir bu şəhərdən.

Səni bitirdim deyərkən,

yenə başlamlı oluram səndə qaldığım yerdən,

Bir azcıq sən umuram heç bilmirsən nələrdən..

Sükut qədər ağırsan..

Sükutunu anlamaq üçün yanında

Mən də susmaq zorunda qalıram sonunda..

01.08.2016

Türkan Şəmşir