Get more stuff like this
Subscribe to our mailing list and get interesting stuff and updates to your email inbox.
Thank you for subscribing.
Something went wrong.
John Green “Kağız şəhərlər”… Romanı oxumağa başlayarkən bir qrup yeniyetmənin günlük macəralarından bəhs edən sıradan bir əsər olduğunu düşündüm. Buna baxmayaraq davam etdim.Əsərdə bir sıra hadisələr baş versə də, ana xətt Marqo Rot Şpiqelmanın yoxa çıxması və onu sevən Kventinin onu axtarması bu yolculuğun da qarşılaşdığı çətinliklərdən ibarətdir.
Birdən-birə qeyb olmalar Marqonun əvvəllərdə etdiyi artıq ailəsini boğaza yığan bir haldır. Ətrafındakı insanlar bütün bunları Marqo diqqət çəkmək üçün edir deyə düşünürlər. Ailəsi ilə olan münasibətlərində haqlı bir mühakimə olduğunu görürük. Marqonun tapılması və onun qara dəftərçəsinin müəmmasının açılması ilə Marqonun davranışları da anlam qazanmış olur.
İnsanlar arasındakı əlaqələr otların, ot köklərinin əlaqəsinə bənzədilir. Marqo və Kventin kimi… İnsanlar bir-birlərinin musiqisinin dinləməli və qarşısındakı insanı tanımalıdır. Kventin illərdir tanıdığı Marqonu əslində tanımırdı. Onun, tanıdığını zənn etdiyi Marqo, əsil Marqodan çox uzaq idi ki, Kven bunu Marqonun yoxluğunda onun buraxdığı izlərdə və Marqonun musiqisində anladı.
Kven əsər boyu Marqonun bu yox oluşuna onu həyata bağlayan iplərin qırılması və itihar etmiş olması ilə əlaqələrdirirdi ki, Marqo “İş o yerə gəlib çatdı ki, gördüm biləyimin dərisi elə ağ, elə kövrəkdir ki, mən buna cəsarət etmədim. Mənə elə gəldi ki, öldürmək istədiyim şey bu dərinin, ya da nəbz kimi görünən bu nazik göyümtül damarların altında deyil, haradasa başqa yerdədir, daha dərindədir və ona çatmaq daha çətindir.”
“Sonralar” saysız -hesabsız “indilərdən” ibarətdir… Marqo indilərini və sonralarını qurur və yaşayırdı.
Arzu Hüseyn