Get more stuff like this
Subscribe to our mailing list and get interesting stuff and updates to your email inbox.
Thank you for subscribing.
Something went wrong.
İqtisadi və siyasi qüdrətini itirmiş Eldənizlər artıq hər hansı bir düşmənə müqavimət göstərmək iqtidarında deyildilər.Bundan istifadə edən qıpçaqlar 1223-cü ildə Dərbənddən keçərək Azərbaycana daxil olub Şirvanı qarət etdilər.Hiylə yolu ilə Gəncəyə girib əhalini soydular.Eldənizlərdən əlini üzmüş Azərbaycan əhalisi birləşərək qıpçaqları qovdular.Ölkəmizn vəziyyətindən bəhrələnən gürcülər də 1225-ci ildə əhaliyə divan tutdular.
1225-ci ildə vətənimiz daha bir fəlakətlə üzləşdi.Monqolların yürüşünə tab gətirməyən Xarəzmşah Cəlaləddin ölkəsini monqollara buraxıb Azərbaycana gəldi.İbn əl-Əsirin sözlərinə görə Atabəy Özbək Cəlaləddinin yürüşü qarşısında Təbrizdən Gəncəyə,sonra Əlincə qalasına qaçdı və orada öldü.Nəticədə 1225-ci ildə Azərbaycanda Eldənizlər sülaləsinin hakimiyyətinə son qoyuldu. Cəlaləddin əvvəlcə Marağanı tutdu. Təbrizin əhalisi yeddi gün qəhrəmanlıqla vuruşsa da,Cəlaləddin şəhəri ələ keçirdi.Təbrizdən sonra Dvində 60 minlik qüvvə toplayan Cəlaləddin Arana daxil olmağa çalışan gürcülərə ağır zərbə vurdu.Bunun ardınca Gəncə,Beyləqan,Şəmkir ələ keçirildi və Tiflisə daxil oldular. Şirvanşahlar ildə 100 min dinar xərac vermək şərtilə Cəlaləddindən vassal asılılığını qəbul etdilər.Azərbaycanda abadlıq işləri aparacağını vəd edən Cəlaləddin vədinə əməl etmədi.Açıq qarət siyasətindən bezən Təbriz əhalisi üsyan qaldırdı.Bütün Azərbaycanı hərəkat bürüdü.1231-ci il Gəncə üsyanı hərəkatın zirvəsi oldu.Üsyan çətinliklə yatırıldı,Usta Bəndər ələ keçirilib edam edildi.
“Cəlaləddinin Azərbaycanda fəaliyyətinin müsbət cəhəti var idimi?” deyə sual verilə bilər..Onun hərbi-siyasi fəaliyyətində yeganə müsbət cəhət Azərbaycanı və Şərqi Anadoludakı türk-müsəlman əhalisini hədəfə alan və böyük qətliamlara səbəb olan gürcü təhlükəsini aradan qaldırması ola bilər. O gürcülərin əsas hərbi qüvvəsi olan 50 minlik qıpçaq birliyini öz himayəsinə aldı və nəticədə gürcülər bütün güclərini itirdilər.
Buna baxmayaraq,özünü monqolların düşməni kimi göstərən Cəlaləddin bölgədə olan hərbi-siyasi qüvvələri monqollara qarşı birləşdirmək əvəzinə, onları daha da zəiflətdi.Bunun nəticəsində bölgədə monqolların ikinci yürüşünün qarşısını ala biləcək güc qalmadı.