“Olmayan” həqiqət.

Çox vaxt həqiqət elə acı olur ki,arzu edirsən ki heç vaxt həqiqət olmayaydı. (Muxtar Səqəfi)

Yəqin,həyatınızda barışmadığınız anlar olub. Hansı ki,eşitdiyiniz zaman “Yox e belə ola bilməz”, “İnanmaq istəmirəm!” kimi cümlələrlə izahını vermisiniz. Reallığı qəbul etməməyin səbəbi nədir? Bəlkə bizə sərf etmədiyi üçün?! Niyə, yüksək bal topladığımız imtahan nəticələri, sevdiyimiz insanların bizə dediyi aldadıcı sözlər, həyatımızda baş verən bütün müsbət hadisələr hamısı reallıqdır,amma mənfi nəticələrdə bizim günahımız olmur, sevmədiyimiz insanın hər doğrusu bizə yalan kimi görsənir,bütün mənfi hallar hamısı “yalandır”?
Hər birimizin həyatımızın müəyyən dönəmində yaxınlarımız olmuşdur ki,bir müddət sonra adını belə çəkmək istəməmişik.. Bax,o insanların aldığı hədiyyələri belə atan çox insan var. Niyə? Səbəb? Cansız əşyanı tullantıların atılması üçün nəzərdə tutulmuş qutuya atmağa sizə nə əsas verir? Yoxsa,o əşyanı atarkən həmin yaxınınızın sizə o hədiyyəni verdiyi o anı da bərabər atmış olursunuz? Yaxud, sizin o hədiyyəni alarkən keçirdiyiniz sevinc hissini atmış olursunuz? Yoxsa,bu gün hər şey öz axarı ilə davam etsəydi o əşya sizin yaxınınızın hədiyyəsi kimi evinizin ən gözəl guşəsində əzizlənəcəkdi?
Küçələrə,prospektlərə düşmən olursunuz bəzən.. Həmin yaxınlarınızla bir vaxtlar o küçədən keçdiyiniz üçün.. Oradan keçməməklə əvvəlki günləri silmiş olursunuz? Şəxsi münasibətlər pozulubsa daşların, divarların bunda günahı nədir? Yox, əgər, hər şey yolunda getsə idi o küçə sizin ən sevimli küçəniz olacaqdı?
Bütün bunların səbəbi sizin həqiqəti qəbu etməməyinizdir. Reallığı dərk etmək və onu qəbullanmaq çətin olduğu qədər də vacibdir. Özümüzü aldadaraq nə qədər müddət bu “illüziya” ilə yaşa bilərik ki? Bir il, üç il, beş il? Bəlkə sonsuzadək? Bir gün qəbul etmədiyiniz həqiqət sizi sıxanda, ən çətin anınızda sizin qarşınızı kəsəndə necə? Yenə də qəbul etməyəcəksiniz? Yoxsa bütün reallığı olduğu kimi qəbullanıb “çərçivələrdən” azad olacaqsınız? Seçim sizindir. 🙂