Kölgəm

Yenə qarşımda ağ vərəq, əlimdə qələm. Nəsə yazmalıyam, deyəsən. Nə yazım, səncə? Qarşılıqsız münasibətdən, dillərdən düşməyən yalançı vətənpərvərlikdən, yoxsa kimlərinsə aralarında olan bir sınaq  dövrü keçirən kimi itib-batan sevgilərdən… Yox, mən bunlardan yazmaq istəmirəm, sən də yəqin belə bir yazı oxumaq istəməzsən. Bilirsən, nədən yazmaq istəyirəm? Bunu indi fikirləşmədim. Qərara almışam ki, səndən yazım. Bax, gördüm, gizlətmə gözlərini, üzün gülməsə də gözlərin yaman güldü. Ürəkdənn sevindin, deyəsən. Bəlkə də düşünürdün ki, həmişə yanımda olmağına baxmayaraq,sənə fikir vermirəm, səni düşünmürəm… Amma yanılırsan. Axı səni necə unuda bilərəm və yaxud necə görməyə bilərəm? Həmişə yanımdasan, istəsəm də, istəməsəm də. Çiyin-çiyinə dayanmışıq həmişə. Qaranlıq  otağımda ağır fikirlərə dalıb keçmişimin acı xairələrində itəndə də,başımı saatlarla qoyduğum  stola söykənəndə də yanımda olursan. Amma mən göz yaşları ilə xatirələrimdən diksinib ayrılanda görürəm səni. Gülürəm… Bilmirəm nəyə gülürəm. Sevinirəm, bəlkə. Düşünürəm ki, otaqda məndən başqa da kimsə var, təsəlli tapıram.Acıyıram özümə, düşünürəm ki,  ”Gör nə gündəyəm ki, yanımdakı sənsən” . Yenidən dönürəm o xatirələrə, nəsə axtarıram, sanki. Bəlkə də səhvimi axtarıram. Amma nədənsə tapa bilmirəm. Yenə deyəcəksən ki,” yenə başladı qəmli danışmağa”, bəlkə də küsəcəksən. Amma bilirsən, heç pis olmuram. Onsuz da dünyada səndən başqa kimə güvənə bilərəm?” -Heç kimə. Ona görə də səni çox istəyirəm. Sən mənim ən yaxşı günümdə də yanımdasan, ən pis günümdə də. Yanımdasan, anadan olduğum ilk gündən. Bir an belə ayrılmadın ki məndən. Həmişə yanımdasan, yatanda da, yolda gedəndə də, indi oturub bu yazını  yazanda da… Şıltaqlığıma da dözdün, tənbəlliyimə də. Yaxşı ki, yanımdasan. Bəlkə artıq adını yazım, qoy bilsinlər sən kimsən. Sən mənim hər hərəkətimdən, hətta nəfəsimdən belə xəbərdar olan birisən. Və inanıram ki, bundan sonra-ömrümün sonuna qədər yanımda olan tək varlıqsan. Səni unudacağımı düşünmə, səni gördüyüm müddətdə səni unuda bilmərəm. Yazımı sənə həsr elədim, sən də oxuyurdun mən yazdıqca, əziz kölgəm.

Elnurə Şakirqızı