İşıq

Qorxu və çaşqınlıq içində yaşayan ilk insanın birinci dostu işıqdır. Çünki, onun sayəsində qidasını tapır, onun yardımı ilə düşmənlərdən qurtulurdu.İşıqsızlıq onun üçün qorxunc bir şey idi. İnsan təxəyyülünün yaratdığı, nəsildən-nəslə keçərək günümüzə qədər gələn nə qədər mənfi, yabanı, təhlükəli nəsnə varsa hamısı qaranlıqdan yaranmışdır.
Qədim böyük dinlərin bəzilərində kainat işıq və qaranlıq deyə iki hissəyə ayrılır, yaxşı və gözəl olan şey işıqdan yaranır, yaşılıq edən və insanları yaradan Tanrı da işıq Tanrı sayılırdı.
Ayın və ulduzların əsrlərdən bəri hər millətin şeirlərində tərənnüm edilməsinə səbəb qaranlıq gecələri aydınlatmaqlarında idi. Dünyanın ən böyük şairlərindən biri olan Höte ölərkən “bir az işıq, bir az işıq“ deyə yalvarmışdır.
Hakim, fateh və təşkilatçı qədər şair və sənətkar da olan türklər buzlu çöllərin yarğanları ilə isti çöllərin ilğımını görən türklər işığa başqa millətlərdən daha az dəyər verə bilməzdirlər. İşıq bu seçilmiş irqin dilində də işlənmiş və maddi mənasını aşaraq mənəvi bir mənaya da qüvvət vermişdir. “Aydınlanmaq“, “İşıqlanmaq“, “Nurlanmaq“ indi daha çox qəlbin və fikrin inkişafını, böyüməsini, yetkinləşməsini də ifadə edən kəlmələr olaraq türkçədə yer almışdır.
İşığın türklərdəki ən gözəl və mənalı halı dastanlarda əks edilmişdir. Göydən enən ilahi bir işıq vardır ki, endiyi yerə Tanrının türk irqinə vergisi olan fövqəladə bir təsir edər, işığın təsirilə doğulan uşaq və ya onun nəsli milli qəhrəman olaraq türkləri zəfər və şəfəq üfüqlərinin birindən digərinə doğru sürətli şəkildə yüyürdərək tarixə şanlı səhifələr yazar.. Türk dastanlarındakı “qurd“ və “işıq“ Tanrının türkləri yüksəltmək üçün göndərdiyi vasitələrdir.
Bu gün yenə göydən enəcək bir işığa ehtiyacımız var. Ancaq üçdə biri müstəqil olan 65-70 milyonluq böyük türk milləti tarixinin heç bir çağında bu günki qədər belə bir işığa möhtac olmamışdır. Yoxsulluq və xəstəliklə, düşmənlərin hücumları ilə, yadların iftirası və hiyləgərliyi ilə, milli şüurun itirilməsi və milli mədəniyyətin o mədəniyyəti qorumağa məmur təyin edilənlər tərəfindən qəsdən baltalanması ilə təhlükələr içində qalan türk milləti ilahi işığa heç bir zaman bu qədər möhtac olmamışdır.
Bunu bilirik.. Eyni zamanda bilirik ki, bir çox kitab və dərgilərin sətirləri möcüzəli işığı deyil, fəlakəti və qızıl əsarəti gətirmək üçün yazılır. İndi üçün ancaq bu qədərini deyirik.. Bizim yeni “Qızıl işığımız“ ancaq fəlakət və əsarət hazırlayan bu yazılar milli şüurun selində boğulduğu zaman enmiş olacaqdır.

Müəllif: Nihal Atsız
Tərcümə etdi: Fəridə Həmidzadə