Aziz Nesin – Bir kadını ağlatmak…

Bir kadını ağlatmak çok zor degildir aslında.
Kadınlar her şeye ağlayabilir; bir filme, bir şarkıya, bir yazıya.
En az erkekler kadar yani!
Ama bir kadını yürekten ağlatmak zordur.
Eğer bir kadın yürekten ağlıyorsa,
ağlatan onun yüreğine ulaşmış demektir….

Ama o yüreğin değerini bilememiş olacak ki
ağlatan gözünü bile kırpmadan teker teker
batırır iğneleri yüreğine!
İşte o zaman koca bir yumruk gelir
oturur boğazina kadının yutkunamaz,
nefes alamaz! Çünkü o koca yumruk
canını çok acıtır. Gözleri buğulanır kadının sonra.

Ağlamayacağım der içinden.
Ama engel olamaz işte;
Çünkü yüreğine, ulaşmıştır birileri
ve iğneleri saplamaktadır.
Bu acıya ne kadar karşı koyabilir ki kadın!
İnce ince süzülür yaşlar gözünden;
önce bir kaç damla, sonra bir yagmur seli…
Ve kadın ağlar; hem de çok!

Sanmayınkı gidene ağlar kadın!
Gidenin giderken koparttığı yerdir onu ağlatan.
Orada bıraktığı yaradır…
O yaranın asla kapanmayacağını,
kapansa bile izinin kalacağını bilir kadin!
O yüzden ağlar ….
Ama bilir misiniz ağlamak kadınları olgunlaştırır?
Her damla daha çok kadın yapar kadınları.
Her damla bir derstir çünkü.

Bazen kadınlar ağladığında çoğu insan,
ağlama niye ağliyorsun ki, değmez onun için derler.
Bilmediklerindendir böyle demeleri.
Çünkü yürekleri aciyan kadinlar aglayamazssa,ölürler.
Içindeki zehirdir onlari öldüren!
Aglayarak o zehirden kurtulur kadınlar,
o irini temizlerler yaralarındaki!
Çünkü bilirler temizlenmezse iltihaba dönüsür yaralari…

Dönüşmemesi lazımdır oysa, o yüzden de bolca ağlarlar.
Zaman geçer sonra kadınlar kendilerine sarılmayı öğrenirler.
Umarım öğrenirler, yoksa ruhlar sapkın yollara çarpar kendilerini.
Sapan ruhların dogru yolu bulması da yeni acılar demektir.
Bunu bilir kadinlar; o yüzden eninde sonunda
öğrenirler kendilerine sarılmayı….

Çok aglayan kadinlar,bir çok seyden
vazgeçen kadınlardır aslında..
Her damla olgunlaştırır kadınlari evet ama
olgunlastıkça o safça inandıklari aşk gerçegi
onlarin gözünde küçülür.
Küçüldükçe degerini yitirir ve işte o zaman
kendilerine sarılıp, yeni bir kadin yaratirlar kendilerinden.
Güçlü, yenilmez, magrur ve aşka inanmayan….

İnsanlar soruyor çoğu zaman neden
bu kadar çok bekar kadin var diye;
Çünkü o inançlarini yitirdi o kadinlar.
Zamanında yüreklerine o kadar çok igne saplandi ki,
o kadar çok acıdılar ki!
Artık kendilerinden başka bir doğru olmadığına inanıyorlar.
O yüzden kendilerine sarılıyorlar….

Çünkü biliyorlar ki
Sarıldıkları adamlar onları hak etmedi;
Hem de hiç bir zaman!
Hep bir çikarları oldu sarıldıkları adamların.
E…. o zaman niye sarılsınlar ki!

Niye sarılalım ki!
Etrafınızda yürekten ağlayan bir kadın varsa,
bilin ki olgunlaşıyordur…
Bilin ki, gerçekleri kabul etmeye başlamıştır…
Bilin ki, artık sarılacak tek bir doğrusu kalmamıştır….

O’da kim diye sormayın artık.
Çok ağlayan kadınlar eninde sonunda
kendilerine sarılırlar çünkü!