“Molla Nəsrəddin”də atalar sözləri

Atalar sözləri və məsəllər “Molla Nəsrəddin”də çox zaman xalqda işləndiyi adi mənasından fərqli olaraq, daha dərin ictimai-siyasi nəzmun kəsb edir, satirik mündəricə daşıyırdı.

Tısbağa qınından çıxsa “abrozovanni”  olar.

Atı atın yanına bağlasan, xan görüb deyər birini bağışla mənə.

Ölmə eşşəyim ölmə yaz gələr, hürriyyət bitər.

At-at ilə boğuşar, hökumətin işi rast gələr.

Xan arıxlayınca rəiyyətin canı çıxar.

Toxun acdan gərək xəbəri olmasın.

Çox yaşayan çox bilməz, çox yatan çox bilər.

Dərə xəlvət, tülkülərimiz bəy.

Yuxulu baş səlamət olar.

Qurddan yaxşı çoban olar.

Müsəlmanın əcəli gələndə xanın ağacına sürtüşər.

Müsəlmana gecə-gündüz birdir.

Varını verən utanar, yoxdan alan utanmaz.

Hər zadın təzəsi, amma təlim kitabının köhnəsi.

Qonşun pisdi vur öldür.

Mollanın evi o vaxt yıxılar ki, iki yerə birdən qonaq çağırarlar.

Xandan qorxan qoyun saxlamaz.

Qonşu çörəyi oğru qonşuya halaldır.

Hər oxuyan molla olar.

Lalın dilini molla bilər.

Malını yaxşı saxla mollanı oğru tutma.

Mal yeməzin malını molla yeyər.

Molla halvanı gördü, Quranyadından çıxdı.

Mollaya plov de, Marağaya qədər yol de.

Mərdin qapısı bağlı olar.

Müftə plov qeyrətdən şirindir.

Müsəlmanın bir dərdi var, heç kəsə deməz ağlar.

Hər saqqaldan min tük çəksən, hamı kosa olar.

Yağlı əlin var sürt öz başına keçəlin yaxşı olsun.

Keçmə hər bir körpüdən gər qapsa da itlər səni.

Yuxla divar kölgəsində qoy yesin bitlər səni.

Qonağa hörmət eləmə əgərçi kafir də olsa.